بنگلادش کجاست؟ صفر تا 100 مساحت، تاریخچه، پرچم و جمعیت

کشور بنگلادش، کشوری در جنوب آسیا است که در شرق هند واقع شده است. این کشور با مساحت 147.570 کیلومتر مربع، و جمعیت 173 میلیونی پنجمین کشور پرجمعیت جهان و از پرتراکم‌ ترین کشورها از نظر جمعیت است. اقتصاد این کشور بر پایه کشاورزی است و دارای زمین های حاصلخیز بسیاری می باشد. در ادامه با ایرانیجو همراه شوید تا به معرفی بیشتری از این کشور بپردازیم.

بنگلادش کجاست؟

Bangladesh (با نام رسمی جمهوری خلق بنگلادش) یکی از کشور های آسیایی بسیار پرجمعیت است. که از جنوب شرقی با میانمار، شمال و شرق و غرب با هند و از جنوب با خلیج بنگال همسایه است.

این کشور دارای فرهنگ و تاریخی بسیار غنی می باشد و در سال های اخیر، پیشرفت‌های زیادی داشته است. همچنین پتانسیل زیادی برای رشد و توسعه دارد و پیش بینی می شود در سال های آینده گردشگران زیادی به آن سفر کنند.

لوکیشن بنگلادش بر روی نقشه گوگل

در تصویر زیر لوکیشن واضح و دقیق بنگلادش قابل مشاهده است، با کلیک روی تصویر می توانید آن را بررسی و مشاهده کنید.

نقشه بنگلادش 

کشور بنگلادش کشوری وسیع و دارای شهر ها و استان های زیادی است، در نقشه زیر می توانید موقعیت دقیق آن ها را مشاهده کنید.

پایتخت و مرکز بنگلادش کجاست؟

شهر داکا، پایتخت کشور بنگلادش است. داکا شهری پرجمعیت و پویا است که تاریخ و فرهنگ غنی دارد.

این شهر در قرن 17 هجری قمری توسط یک تاجر بنگالی به نام شیخ علی و پسرش شیخ شمس الدین تاسیس شد.

داکا به سرعت رشد کرد و به یکی از مراکز مهم تجارت و فرهنگ در منطقه تبدیل شد.

این شهر در قرن 19 میلادی به پایتخت امپراتوری مغول در شرق تبدیل شد و در قرن 20 میلادی شاهد وقوع جنگ‌های استقلال کشور بود.

این شهر امروزه مرکز تجارت، فرهنگ و سیاست آن است و دارای جاذبه‌های گردشگری متعددی از جمله مسجد ششم شعبان، بازار کوتوالی و پارک ملی رانگل است.

پرچم Bangladesh

در پرچم این کشور از یک زمینه سبز یشمی با دایره‌ ای در وسط به رنگ قرمز تشکیل شده است.

این پرچم در 17 ژانویه 1972 به عنوان پرچم ملی بنگلادش به رسمیت شناخته شد. ویکی

زمینه سبز یشمی نماد سرسبزی و فراوانی زمین است زیرا آن، کشوری با طبیعت زیبا و حاصل‌ خیز است. این رنگ همچنین نماد امید و آینده‌ ای روشن است.

دایره قرمز رنگ در وسط پرچم نماد خون شهدای جنگ استقلال است.

این جنگ در سال 1971 میلادی بین این کشور و پاکستان رخ داد و منجر به استقلال آن شد. این رنگ همچنین نماد شجاعت و ایستادگی مردم است.

جمعیت کشور

 بنگلادش کشوری کوچک در جنوب شرقی آسیا است که بر اساس آخرین سرشماری انجام شده در سال 2023 حدود 173 میلیون نفر جمعیت در آن زندگی می کنند.

در واقع پنجمین کشور پرجمعیت جهان است. این کشور دارای تراکم جمعیت بسیار بالایی است، به طوری که در هر کیلومتر مربع حدود 1123 نفر زندگی می کنند.

تراکم جمعیت بالای آن چالش های زیادی را برای این کشور ایجاد کرده است. از جمله این چالش ها می توان به فقر، بیکاری و کمبود منابع اشاره کرد.

فقر در این کشور یک مشکل بسیار جدی است، به طوری که حدود 20 درصد از جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می کنند. 

بیکاری در آن نیز یک مشکل رایج است و حدود 40 درصد از جمعیت فعال این کشور بیکار هستند.

کمبود منابع نیز یکی دیگر از چالش های ناشی از تراکم جمعیت در آن است. این کشور منابع طبیعی محدودی دارد و جمعیت رو به رشد آن، نیاز به منابع را افزایش می دهد.

برای مقابله با چالش های جمعیتی،دولت این کشور اقداماتی را انجام داده است. از جمله این اقدامات می توان به برنامه ریزی خانواده و توسعه اقتصادی اشاره کرد.

با وجود چالش های موجود، همچنان کشوری با پتانسیل های فراوان است. این کشور دارای نیروی کار جوان و تحصیل کرده است و اقتصاد آن در حال رشد است. با اتخاذ سیاست های مناسب، آن می تواند این چالش ها را پشت سر بگذارد و به کشوری توسعه یافته تبدیل شود.

اقتصاد

در حالت کلی  وضعیت اقتصادی در این کشور مناسب نمی باشد، اما پیش بینی شده است که در سال های اخیر این شرایط بهتر شده و پیشرفت بیشتری داشته باشد.

تولید ناخالص داخلی آن در سال 2023 به 7.206 میلیارد دلار رسید و همین رقم نشان دهنده اقتصاد در حال رشد آن است.

بیش از 96.4 میلیون نفر از مردمان آن نیروی کار هستند، که اکثر این افراد در بخش کشاورزی مشغول می باشند. پس اقتصاد این کشور به طور مستقیم به کشاورزی در آن بستگی دارد.

تعداد زیادی از نیروی کار آن نیز به کشورهای عربی مهاجرت کرده اند و این امر به کاهش نرخ بیکاری کمک کرده است.

نرخ تورم آن نیز در سال 2023 به 4.8 درصد رسید و این رقم نسبت به سال گذشته افزایش یافته است. میزان صادرات نیز از موضوعات مهم این کشور است، به طوری که سالانه حدود 40 میلیارد دلار کالا صادر می کند.

استان های بنگلادش

این کشور در جنوب شرقی آسیا واقع شده که به چهار استان تقسیم شده است. این استان ها عبارتند از:

1. داکا: استان داکا پایتخت و مرکز کشور است که یکی از پرجمعیت ترین شهرهای جهان است.
   این استان به دلیل جاذبه های گردشگری فراوان، از جمله قلعه لالکوت، مسجد شاهی و موزه ملی بنگلادش، یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری در این کشور است.
2. باریسال: استان باریسال بزرگترین استان این کشور، از نظر مساحت است.
   باریسال به دلیل کشاورزی و تولید محصولاتی مانند برنج، نیشکر و چای، از اهمیت اقتصادی بالایی برخوردار است.
3. چیتاگونگ: دومین استان بزرگ در این کشور، چیتاگونگ است.
   این استان به دلیل موقعیت تجاری و اقتصادی خود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
4. راجشاهی: چهارمین استان کشور راجشاهی است.
   اراجشاهی به دلیل منابع طبیعی فراوان، از جمله معادن زغال سنگ و مس، از اهمیت اقتصادی بالایی برخوردار است.

تاریخچه

تاریخ این کشور به مرزهای قدیمی این کشور در جنوب آسیا باز می گردد که هنوز به طور کامل شناخته نشده اند.

در تاریخ و کتاب های تاریخی مارکوپولو، از آن به عنوان “سرزمین طلا” یاد شده است.

این کشور در قرن 17 ام میلادی به عنوان بخشی از امپراتوری مغول به رسمیت شناخته شد. در دوران سلطنت اکبرشاه، به عنوان یکی از ایالت های مهم امپراتوری مغول محسوب می شد.

 این ایالت از بخش های مختلفی تشکیل می شد که شامل بنگال خاص، ایالت بیهار و مناطق اریسا و چوتانگپور در غرب و بخشی از دره سورما در شمال شرق بود.

پس از فروپاشی امپراتوری مغول، کشور تحت کنترل امپراتوری بریتانیا قرار گرفت. این کشور در سال 1947 به عنوان بخشی از پاکستان مستقل شد.

چرا بنگلادش از پاکستان جدا شد؟

جمهوری خلق بنگال در سال 1971 با کمک نیروهای هندی، در جنگ استقلال خود از پاکستان پیروز شد و به عنوان یک کشور مستقل، رهبری شیخ مجیب‌الرحمن اعلام موجودیت کرد.

بنگال شرقی و آسام، دو منطقه ترکیبی جالب از 15 قومیت مختلف هستند. این قومیت ها دارای فرهنگ ها و زبان های متفاوتی هستند و به همین دلیل، این منطقه را به کشوری چند فرهنگی تبدیل کرده اند.

تاریخ آن نیز به این ترکیب قومی کمک کرده است. این کشور در طول تاریخ خود تحت سلطه امپراتوری های مختلف قرار گرفته است که هر یک از آنها تأثیرات خود را بر فرهنگ و زبان این کشور گذاشته اند.

در حالت کلی بنگلادش تاریخ وابستگی های زیادی را پوشش داده است که همگی ارزش خاص خود را دارند. این کشور دارای تاریخچه ای غنی و پر فراز و نشیب است که می تواند برای علاقه مندان به تاریخ و فرهنگ جذاب باشد.

واحد پول بنگلادش

از سال 1972 میلادی، واحد اصلی و رسمی پول در این کشور تاکا است.

• هر 1 تاکا به 100 پیاس تقسیم می شود.
• اسکناس های آن در 7 رقم 5، 10، 20، 50، 100، 500، و 1000 صادر شده اند.
• سکه های آن نیز در 5 رقم 1، 2، 5، 10، و 25 پیاس صادر می شوند.
• همچنین رمز ارز تاکا BDT است.

دین مردم

دین رسمی و اصلی مردمان این کشور اسلام است.

طبق سرشماری سال 2011، حدود 89.3 درصد از جمعیت آن مسلمان هستند.

سایر ادیانی که در آن زندگی می کنند نیز، عبارتند از:

1. هندوئیسم (8.5 درصد)
2. مسیحیت (0.3 درصد)
3. بودایی (0.6 درصد)
4. سایر ادیان (1.3 درصد)

آیا بنگلادش شیعه است؟

اکثر مسلمانان این کشور سنی هستند و بخشی از آنان را شیعه ها تشکیل میدهند که در شهر اوربان سکونت دارند.

زبان بنگلادش

در کشور بنگلادش زبان رسمی و اصلی مردم بنگالی است.

بنگالی یکی از زبان های هندواروپایی است که از خانواده زبان های هندوآریایی ریشه گرفته است.

این زبان حدود 200 میلیون نفر گویشور دارد که بیشتر آنها در بنگلادش و هند زندگی می کنند.

اختلاف ساعت بنگلادش با ایران

 تفاوت ساعت کشور بنگلادش با ایران 3:30 است.

یعنی ساعت در این کشور 3:30 ساعت جلوتر از ساعت در ایران است.

اگر در ایران ساعت 12:00 ظهر باشد، در آن ساعت 15:30 بعد از ظهر خواهد بود.

سوالات متداول

کلام آخر

کشور بنگلادش یکی از جمعیت ترین کشور های آسیایی است. این کشور در کنار هند واقع شده و از نظر اقتصادی، دارای وضعیت چندان خوبی نمی باشد. امید است که در آینده ای نزدیک وضعیت بهتری پیدا کرده و اقتصاد آن رو به پیشرفت برود.