کشور پاکستان، کشوری در جنوب آسیا می باشد. این کشور با مساحتی حدود 881 هزار کیلومتر مربع، پنجمین کشور بزرگ جنوب آسیا است. این کشور از شرق با هندوستان، از شمال غرب با افغانستان، از غرب با ایران و از شمال شرق با چین هممرز است. در ادامه با ایرانیجو همراه شوید تا با این کشور به طور کامل آشنا شوید.
پاکستان کجاست؟
کشور Pakistan از نظر جغرافیایی بسیار متنوع است. شرق این کشور فلات هند وجود دارد که با آب و هوای گرم و مرطوب را با خود به این منطقه آورده است. در غرب و شمال، کوههای هندوکش و هیمالیا با آب و هوای سرد و خشک قرار دارند. در جنوب، سواحل دریای عمان با آب و هوای گرم و خشک قرار دارند. این کشور از لحاظ کشاورزی پیشرفت بسیار زیادی کرده و محصولات آن شامل: گندم، برنج، پنبه و میوه است.
لوکیشن پاکستان بر روی نقشه گوگل
در تصویر زیر لوکیشن واضح و دقیق پاکستان قابل مشاهده است، با کلیک روی تصویر می توانید آن را بررسی و مشاهده کنید
نقشه پاکستان و همسایگان
کشور پاکستان کشوری بسیار خاص و زیبا است. این کشور دارای شهرها و استان های زیادی است، در نقشه زیر می توانید موقعیت دقیق آن ها را مشاهده کنید.
پرچم پاکستان
در این کشور یک پرچم مستطیل شکل با نسبت 2:3 است. این پرچم از دو قسمت تشکیل شده است: یک نوار سبز تیره در بالا و یک نوار سفید در پایین، در مرکز نوار سبز، یک ماه و ستاره سفید قرار دارد.
- رنگ سبز: نماد اسلام
- رنگ سفید: نماد صلح و تنوع مذهبی
- ماه و ستاره: نیز نمادهای اسلام
پرچم این کشور در 11 اوت 1947، پس از استقلال این کشور از هند، به عنوان پرچم ملی آن تصویب شد. این پرچم توسط امیرالدین قدوائی، یک هنرمند طراحی شد.
پرچم کشور نمادی از صلح و تنوع است. رنگ سبز و سفید در پرچم نشان دهنده وحدت و صلح بین مسلمانان و غیرمسلمانان در این کشور است. ماه و ستاره نیز نمادهای امید و آینده هستند.
پایتخت پاکستان
اسلامآباد، پایتخت مدرن ابن کشور است که شهری مدرن و برنامهریزی شده است که در سال ۱۹۶۷ به عنوان پایتخت جدید این کشور انتخاب شد. این شهر در مرکز واقع شده و جمعیتی حدود یک میلیون نفر دارد. اسلامآباد به دلیل داشتن فضای سبز و پارکهای زیبا، موزهها و گالریهای هنری متعدد و مراکز فرهنگی، یک مقصد گردشگری محبوب است. این شهر همچنین یک مرکز مهم تجاری و صنعتی است.
از جمله جاذبههای گردشگری اسلامآباد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- مسجد فیصل: این مسجد یکی از بزرگترین مساجد جهان است و یکی از نمادهای اسلامآباد محسوب میشود.
- موزه ملی: این موزه دارای مجموعهای از آثار تاریخی و فرهنگی است.
- باغ ملی: این باغ یکی از بزرگترین پارکهای عمومی در اسلامآباد است.
- موزه هنرهای ملی: این موزه دارای مجموعهای از آثار هنری و بینالمللی است.
جمعیت پاکستان
بر اساس آخرین سرشماری انجام شده در سال ۲۰۲۳، جمعیت این کشور حدود ۲۴۲ میلیون نفر است که آن را به پنجمین کشور پرجمعیت جهان تبدیل میکند.
رشد جمعیت در این منطقه به دلیل عوامل مختلفی از جمله نرخ باروری بالا، کاهش مرگومیر و مهاجرت است. نرخ باروری نیز حدود ۳٫۶ فرزند به ازای هر زن است که از متوسط جهانی بالاتر است. همچنین، امید به زندگی در این کشور نیز در حال افزایش است که منجر به کاهش مرگومیر میشود.
جمعیت این کشور بسیار جوان است. حدود 60 درصد از جمعیت این کشور زیر 25 سال سن دارند. این جمعیت جوان یک فرصت و یک چالش برای آن است. فرصتی برای ایجاد نیروی کار تحصیلکرده و پویا و چالشی برای تامین نیازهای اساسی این جمعیت جوان ها نیز مسئله بزرگی می باشد.
تاریخچه
این کشور یکی از باستانی ترین کشور های آسیایی است که دارای تاریخی طولانی و کشوری پر فراز و نشیب است. تاریخ پیش از استقلال آن با تاریخ شبه قاره هند در ارتباط است. در هزاره سوم پیش از میلاد، آثار تمدنی خاصی در این منطقه دیده میشود. فرهنگ و معماری در آن بسیار گسترده است و هنوز هم آثار معماری این کشور به چشم میخورد. در سال ۵۱۲ پیش از میلاد، داریوش سوم، پادشاه امپراتوری هخامنشی، بخشهای پنجاب و سند را فتح کرد. این مناطق به عنوان بیستمین ولایت امپراتوری هخامنشی شناخته میشدند. در قرن دهم میلادی، سلطان محمود غزنوی و سپس نادرشاه افشار، این کشور را تحت سیطره خود درآورند.
زبان فارسی در این کشور در حدود هشتصد سال به عنوان زبان رسمی بود. در سال ۱۹۴۷ نیز این کشور به استقلال رسید و محمد علی جناح، رهبر سیاسی مسلمانان، نقش مهمی در استقلال آن داشت. از زمان استقلال، این کشور یک جمهوری فدرالی اسلامی بوده است.
تاریخ این منطقه به طور کلی از صلح و آرامش برخوردار بوده است و آن همیشه سعی کرده است از روشهای مسالمتآمیز برای پیشرفت خود استفاده کند.
در ساختار سیاسی نیز خواسته مردم همیشه از اهمیت بیشتری برخوردار است. در سالهای اخیر، جغرافیای آن نیز امروزه وسیعتر شده است و زیرساختهای اقتصادی این کشور نیز با پیشرفت خوبی همراه بوده است.
آب و هوا
این کشور دارای آب و هوایی بسیار متنوع و خاص است.در شمال، کوههای هیمالیا، آب و هوای معتدل را ایجاد میکنند، در حالی که در جنوب، صحرای تار قرار دارد که آب و هوای گرم و خشکی دارد. در مناطق مرکزی، آب و هوا متغیرتر است و می تواند از گرم و خشک تا معتدل و مرطوب متغیر باشد.
هوا در زمستان
زمستان در این کشور از دسامبر تا فوریه ادامه دارد. دما در این فصل در کوهستانها میتواند به زیر صفر برسد، در حالی که در مناطق پایینتر دما معمولاً بین 10 تا 20 درجه سانتیگراد است. در کوهستانهای شمالی، زمستانها میتواند بسیار سرد باشد. دما در این مناطق میتواند به زیر صفر درجه برسد و بارش برف نیز رایج است. در مناطق پایینتر، زمستانها معتدلتر هستند. دما در این مناطق معمولاً بین 10 تا 20 درجه سانتیگراد (50 تا 68 درجه فارنهایت) است.
آب و هوای بهار
بهار در این کشور از مارس تا می ادامه دارد. دما در این فصل به تدریج افزایش مییابد و به طور کلی بین 20 تا 30 درجه سانتیگراد است. بهار فصلی زیبا و رنگارنگ است. در این فصل، درختان و گلها شکوفا میشوند و هوا بهاری و دلپذیر است.
تابستان
تابستان در این کشور از ژوئن تا آگوست ادامه دارد. دما در این فصل میتواند بسیار بالا باشد، به ویژه در مناطق مرکزی. در اسلامآباد، دما در تابستان میتواند به 45 درجه سانتیگراد (113 درجه فارنهایت) برسد.
تابستان در کل فصلی گرم و خشک است و دما در این فصل میتواند بسیار بالا باشد، به ویژه در مناطق مرکزی نیز بیشتر این اتفاق می افتد. جالب اینجا است که این مناطق، گرما میتواند برای سلامتی مضر باشد.
فصل پاییز
پاییز در این کشور از سپتامبر تا نوامبر ادامه دارد. دما در این فصل به تدریج کاهش مییابد و به طور کلی بین 25 تا 35 درجه سانتیگراد است. پاییز در حالت کلی فصلی ملایم و دلپذیر است و در آن هوا خنک و مطبوع است و درختان و گلها رنگهای پاییزی خود را به نمایش میگذارند.
دین پاکستان
این کشور در واقع یک کشور مسلمان است و اسلام دین رسمی و اصلی آن است. حدود 97 درصد از جمعیت این کشور مسلمان هستند. اکثریت مسلمانان سنی هستند، اما حدود 20 درصد شیعه هستند. سایر ادیان در این کشور شامل هندو، مسیحی و سیک هستند.هندوها حدود 2 درصد از جمعیت را تشکیل می دهند. مسیحیان حدود 1.6 درصد و سیک ها حدود 0.04 درصد از جمعیت را تشکیل می دهند. قانون اساسی در این کشور آزادی دین را تضمین می کند، اما اسلام به عنوان قانون اساسی کشور تعیین شده است. این بدان معناست که قوانین باید با قوانین اسلامی مطابقت داشته باشند.
دولت آن نیز مالیاتی بر درآمد مسلمانان دریافت می کند که برای تأمین مالی مساجد و سایر موسسات اسلامی استفاده میکند.
دین در زندگی روزمره پاکستانی ها نقش مهمی ایفا می کند. بسیاری از آنها ها روزانه نماز می خوانند و به مسجد می روند. اسلام همچنین بر بسیاری از جنبه های زندگی آنها از جمله قوانین خانواده و آموزش، تأثیر می گذارد.
زبان فارسی در پاکستان
در این کشور زبان اصلی و رسمی فارسی اردو است. مردم این کشور با زبان های بسیار زیاد و متنوعی با یکدیگر صحبت می کنند. اردو یک زبان هندوآریایی است که از زبان فارسی و هندی مشتق شده است. این زبان در سراسر جنوب آسیا صحبت می شود و زبان ملی این کشور است. اردو زبان رسمی دولت و سیستم آموزش و پرورش است. پشتو یک زبان هندوآریایی است که در افغانستان و شمال پاکستان صحبت می شود. این زبان دومین زبان رسمی در این کشور است. پشتو زبان ملی پشتون ها، یکی از بزرگترین گروه های قومی پاکستان است.
واحد پول
روپیه واحد پول اصلی و رسمی در کشور است. هر روپیه برابر با 100 پیسه است. روپیه در سال 1947، پس از استقلال پاکستان از هند، معرفی شد. این واحد پول بر اساس روپیه هند است و ارزش آن نیز تقریباً برابر با روپیه هند است.
اختلاف ساعت پاکستان با ایران
تفاوت ساعتی بین دو کشور ایران و پاکستان بسیار کم می باشد زیرا هر دو در یک قاره قرار دارند. ساعت این کشور از ایران 1 ساعت جلو تر است. به عنوان مثال، اگر ساعت در تهران 12:00 ظهر باشد، ساعت در اسلام آباد، ساعت 1:00 بعد از ظهر است.
کلام آخر
کشور پاکستان، کشوری بزرگ و پرجمعیت است که در قاره آسیا واقع شده است. این کشور بخ ایران شباهت زیادی دارد زیرا زبان اصلی مردم آن فارسی و دین اغلب آنها اسلام است.