در بیوگرافی سوسن پرور با تاریخ‌های مهمی روبه‌رو هستیم: تولد در ۱۳۵۴، شروع تئاتر از ۱۳۷۲/۱۳۷۳، و شهرت تلویزیونی با «بزنگاه» در ۱۳۸۷. این مقاله با تکیه بر منابع معتبر رسانه‌ای داخلی، تصویری منسجم و انسانی از مسیر حرفه‌ای و زندگی شخصی این بازیگر ارائه می‌کند و ضمن مرور آثار و جوایز، تناقضات اطلاعاتی رایج درباره تولد و ازدواج او را نیز به‌روشنی بازگو می‌کند.
معرفی کلی و تاریخچه تولد
سوسن پرور بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر اهل اراک است. درباره تاریخ دقیق تولد او دو روایت در منابع مختلف دیده می‌شود: برخی ۳۰ دی ۱۳۵۴ و برخی دیگر ۲۳ اسفند ۱۳۵۴ را ثبت کرده‌اند. محل تولد در همه منابع «اراک» ذکر شده و مسیر کاری او از تئاتر آغاز شده است. آن‌گونه که در منابع آمده، پرور بعدتر با «بزنگاه» به کارگردانی رضا عطاران در سال ۱۳۸۷ به شهرت رسید و چهره‌ای آشنا برای مخاطبان تلویزیون شد.
در کنار فعالیت‌های بازیگری، از سوسن پرور به عنوان هنرمندی متنوع‌کار یاد می‌شود که در تئاتر، تلویزیون و سینما، هم بازیگری و هم کارگردانی و نویسندگی را تجربه کرده است. همین چندوجهی بودن، شاکله کارنامه‌ای را ساخته که هم آثار طنز و هم نقش‌های جدی در آن دیده می‌شود.
تحصیلات و شروع فعالیت هنری
سوسن پرور دارای مدرک کارشناسی «ادبیات نمایشی» و کارشناسی ارشد «کارگردانی تئاتر» از دانشگاه آزاد اسلامی است. شروع فعالیت هنری او به سال‌های ۱۳۷۲ و ۱۳۷۳ در تئاتر بازمی‌گردد؛ زمانی که از دانشگاه کار را جدی آغاز کرد. او در دوره دانشجویی به طنز و گروتسک علاقه‌مند شد و حتی پایان‌نامه دوره ارشدش را پیرامون گروتسک ارائه کرده است. در همین سال‌ها به گفته منابع، استادانی چون رکن‌الدین خسروی، کمال‌الدین شفیعی و دکتر کوپال در شکل‌گیری اعتمادبه‌نفس و کاراکتر هنری او اثرگذار بوده‌اند.
پرور در سال ۱۳۷۶ برای نمایش «بوی دست‌های پدربزرگ» موفق به کسب رتبه دوم بازیگری زن در جشنواره سمنان شد؛ نقطه‌ای که به چشم آمدن توانایی‌های او در تئاتر را نشان می‌دهد. سپس در ۱۳۸۱ به تهران آمد و با نمایش «توالت» (نویسنده و کارگردان) در جشنواره تئاتر فجر حضور یافت که با استقبال خوبی روبه‌رو شد.
درباره ورود او به قاب تصویر، منابع مختلف هم‌صدا هستند که شهرت فراگیر سوسن پرور با سریال «بزنگاه» در ۱۳۸۷ رقم خورد؛ هرچند درباره سینما، برخی منابع حضور او در «زندان زنان» (۱۳۷۹) به کارگردانی منیژه حکمت را نخستین تجربه جدی در پرده نقره‌ای می‌دانند و برخی دیگر از دعوت به سینما پس از شناخته شدن در تلویزیون یاد کرده‌اند. آنچه قطعی است، پیش و پس از «بزنگاه»، تجربه‌های او در سینما و تلویزیون، مسیر حرفه‌ای‌اش را تثبیت کرده است.
نقش‌های برجسته و دستاوردهای بازیگری
نقطه عطف تلویزیونی سوسن پرور، سریال «بزنگاه» (۱۳۸۷) است؛ جایی که او نقش «فریده» (دختر بزرگ صابر با بازی حمید لولایی) را در کنار رضا عطاران و مرجانه گلچین بازی کرد و به‌سرعت برای مخاطبان تبدیل به چهره‌ای آشنا شد. پیش از آن نیز حضور اپیزودیک در «روزگار قریب» (به کارگردانی کیانوش عیاری) در کارنامه‌اش دیده می‌شود.
پس از «بزنگاه»، مسیر کاری او در تلویزیون با آثاری چون «دزد و پلیس»، «خوب بد زشت»، «شهرک جیم» و همچنین تولیدات کودک و نوجوان مانند «بچه محل» و «کلبه عموپورنگ» ادامه پیدا کرد. در «بچه محل»، سوسن پرور نقش «گلنار» را برعهده داشت و با تیمی از بازیگران محبوب این ژانر همکاری کرد. او در سریال «خداداد» (۱۴۰۰) نیز با جمعی از بازیگران شناخته‌شده همکاری داشته و در ادامه در «نیسان آبی ۲» (۱۴۰۲) مقابل دوربین رفته است.
این بازیگر در آثار طنز و جدی متعددی دیده شده و به‌گفته خودش، ترجیح می‌دهد در ژانر طنز بازی کند تا مخاطب را شاد کند؛ گرچه به‌تصریح او، همه پروژه‌ها لزوماً با ایده‌آل‌هایش در طنز هماهنگ نیست. طبیعی بودن بازی، انرژی و ریتم شخصی در اجرا، از ویژگی‌هایی است که مخاطبان به آن اشاره کرده‌اند.
فعالیت‌های کارگردانی و نویسندگی
در بیوگرافی سوسن پرور می‌بینیم که علاوه بر بازیگری، در تئاتر نویسندگی و کارگردانی نیز کرده است. او نمایش «توالت» را در ۱۳۸۱ روی صحنه برد و بعدها آثار دیگری را هم به‌عنوان نویسنده/کارگردان ارائه داد. تمرکز فکری‌اش بر مقوله طنز و گروتسک، در نگاه اجرایی و انتخاب‌های نمایشی‌اش نیز بازتاب دارد.
- توالت (کارگردان/نویسنده، ۱۳۸۱؛ حضور در جشنواره تئاتر فجر)
- اشتباه گرد تنها (۱۳۸۳)
- هایلایت (۱۳۹۶)
- داری داری داری داری یا نداری؟ (۱۳۹۷)
افزون بر تئاتر، او تجربه کارگردانی نمایش رادیویی در رادیو اراک را نیز دارد و حدود یک‌سال در این حوزه فعال بوده است.
زندگی شخصی، شایعات و واقعیت‌ها
سوسن پرور در خانواده‌ای فرهنگی رشد کرده است؛ مادر او دبیر بازنشسته آموزش و پرورش است و پدرش سال‌ها پیش درگذشته. درباره تعداد خواهران او نیز روایتها اندکی متفاوت است: برخی منابع از یک خواهر بزرگ‌تر و برخی از دو خواهر یاد میکنند. در برخی پست‌های شبکه‌های اجتماعی نیز از نام‌هایی مانند «پونه» (خواهر) و «کوروش» (خواهرزاده) یاد شده است.
او در گفت‌وگوهای مختلف از سال‌های مدرسه و شیطنت‌هایش گفته و با لحنی طنز از علاقه‌مندی‌های غیرمرسوم دوره کودکی سخن گفته است. خانم پرور مخالفت با معیارهای ظاهربینانه را بارها مطرح کرده و تأکید دارد که تصمیم‌های مربوط به ظاهر و سبک شخصی، امری سلیقه‌ای و خصوصی است؛ از جمله اینکه به برداشتن خال یا عمل زیبایی اعتقادی ندارد و به «ساده و طبیعی بودن» چهره‌اش پایبند مانده است.
درباره وضعیت تأهل، اختلاف روایت وجود دارد. برخی منابع او را مجرد معرفی کرده‌اند و خودِ او در گفت‌وگوهایی از «ترس‌هایی در حوزه ازدواج» سخن گفته و با لحنی طنز «همسر ایده‌آل» را مردی چهارشانه، قدبلند و خوش‌هیکل که «اسب سفید» دارد و در خانه «جرج کلونی» صدایش میکنند توصیف کرده است. در مقابل، برخی رسانهها در سال‌های اخیر از «رونمایی» او از همسر/یار زندگی‌اش گفتهاند و به «۱۵ سال» زندگی مشترک اشاره کرده‌اند. با توجه به اختلاف منابع، می‌توان گفت اطلاعات مربوط به ازدواج، قطعی و واحد نیست و روایتها از «مجرد بودن» تا «ازدواج و دوری از حاشیه رسانه‌ای» متغیر است.
شایعه بیماری سوسن پرور نیز از زمانی شکل گرفت که تصاویری از او با موهای تراشیده منتشر شد. اما مطابق توضیحات منتشرشده، این کار به‌منظور همراهی و حمایت از یکی از دوستان مبتلا به سرطان بوده و ارتباطی با بیماری شخصی او نداشته است. همچنین شایعات مربوط به مهاجرت نیز از سوی منابع داخلی رد شده و محل سکونت او «حوالی تهران» ذکر شده است. نسبت‌دادن‌های فامیلی به دیگر بازیگران نیز که گهگاه مطرح شده بود، هرگز تأیید نشده است.
جوایز و افتخارات
منابع رسانه‌ای داخلی برای سوسن پرور چند جایزه و عنوان را ثبت کرده‌اند. علاوه بر رتبه دوم بازیگری زن برای «بوی دست‌های پدربزرگ» (۱۳۷۶، جشنواره منطقه‌ای سمنان)، فهرست زیر از دستاوردهای او نقل شده است:
- رتبه اول بازیگری زن برای نمایش «شوک» از جشنواره بین‌المللی تئاتر طنز اصفهان
- جایزه بهترین بازیگر زن برای فیلم «بوتاکس» از جشنواره بین‌المللی فیلم پکن و جشنواره تورینو (Torino Cinefest)
- رتبه اول بازیگری برای «بازیخانه» از جشنواره استان مرکزی و منطقه‌ای سمنان
- رتبه دوم بازیگری زن برای «بوی دست‌های پدربزرگ» از جشنواره منطقه‌ای سمنان
- رتبه اول بازیگری برای «پسرک خیال‌باف» از جشنواره دانشجویی منطقه‌ای فجر همدان
این افتخارات، همراه با کارنامه پرکار تلویزیونی و تئاتری، تصویری از هنرمندی پرتلاش و پیگیر را نشان می‌دهد که مسیر حرفه‌ای خود را با جدیت و استمرار دنبال کرده است. منبع
فیلم‌شناسی و پروژه‌های مهم
کارنامه و بیوگرافی سوسن پرور در سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی، هم آثار طنز و هم نقش‌های جدی را شامل می‌شود. جدول زیر چند نمونه شاخص را بر اساس سال و مدیوم گردآوری کرده است:
| سال | اثر | مدیوم | توضیحات |
| ۱۳۷۹ | زندان زنان | سینما | به کارگردانی منیژه حکمت |
| ۱۳۸۶ | روزگار قریب | تلویزیون | به کارگردانی کیانوش عیاری (چند اپیزود) |
| ۱۳۸۷ | بزنگاه | تلویزیون | نقش «فریده»؛ کارگردان: رضا عطاران |
| ۱۳۸۸ | بیست | برنامه تلویزیونی | حضور در برنامه |
| ۱۳۸۹ | یار مهربان | تلویزیون | — |
| ۱۳۸۹ | پشت در خبری نیست | سینما | — |
| ۱۳۹۰ | خنده بازار | برنامه تلویزیونی | کارگردان: شهاب عباسی |
| ۱۳۹۱ | دزد و پلیس | تلویزیون | به کارگردانی سعید آقاخانی |
| ۱۳۹۱ | میریم مسافرت | تلویزیون | — |
| ۱۳۹۲ | رد کارپت | سینما | — |
| ۱۳۹۳ | خوب بد زشت | تلویزیون | — |
| ۱۳۹۵ | شهرک جیم | تلویزیون | — |
| ۱۳۹۶ | سفر در خانه | تلویزیون | — |
| ۱۳۹۹ | بچه محل | تلویزیون | نقش «گلنار» |
| ۱۳۹۹ | کلبه عموپورنگ | تلویزیون | — |
| ۱۴۰۰ | خداداد | تلویزیون | کارگردان: علی غفاری |
| ۱۴۰۲ | نیسان آبی ۲ | شبکه نمایش خانگی | کارگردان: سید مسعود اطیابی |
| — | آشپزی خودمانی | برنامه تلویزیونی | — |
| — | طهران قدیم | برنامه تلویزیونی | — |
| — | جوکر ۲ | رئالیتی‌شو | شرکت‌کننده فصل ویژه بانوان |
یادآوری: در تلـه‌فیلم‌ها نیز عناوینی مانند «نردبان چوبی»، «تایماز موتوری»، «مرغ تخم طلا»، «برج میلاد»، «روز یلدا شب چله»، «کلید ارثیه»، «راز کوچه بن‌بست» و «همه‌چیز رو به راهه» در کارنامه او ثبت شده است.
حضور در برنامه‌های تلویزیونی و رسانه‌ای
سوسن پرور افزون بر سریال‌ها، در چند برنامه تلویزیونی و رئالیتی هم حضور داشته است. او با «خنده بازار» (۱۳۹۰) به کارگردانی شهاب عباسی، «بیست»، «آشپزی خودمانی» و «طهران قدیم» تجربه‌های تازه‌ای به دست آورد. همچنین در فصل ویژه بانوان «جوکر ۲» شرکت کرد و این حضور را «تجربه‌ای بسیار لذت‌بخش همراه با احساس امنیت و رفاقت سیال» توصیف کرده است. بر اساس برخی گزارش‌های رسانه‌ای، او در فصل پنجم «شام ایرانی» نیز به‌عنوان نخستین میزبان دیده شده است.
- «خنده بازار»: شاخص‌ترین حضور او در قالب برنامه طنز تلویزیونی
- «بیست»، «آشپزی خودمانی»، «طهران قدیم»: تجربه‌های متنوع در مدیوم برنامه
- «جوکر ۲»: حضور رقابتی-سرگرم‌کننده؛ نقطه عطف رسانه‌ایِ اخیر در شبکه نمایش خانگی
- «شام ایرانی» (فصل پنجم): به روایت برخی منابع، نخستین میزبان فصل
نقش‌های اخیر و فعالیت‌های کنونی
در سال‌های اخیر، حضور سوسن پرور در تولیدات پرمخاطب ادامه داشته است. از «خداداد» (۱۴۰۰) در قاب تلویزیون تا «نیسان آبی ۲» (۱۴۰۲) در شبکه نمایش خانگی و همچنین شرکت در «جوکر ۲»، نشان می‌دهد او همچنان در مسیر فعالیت مستمر قرار دارد. از نگاه مخاطبان، حضورش در آثار کودک و نوجوان مانند «بچه محل» و «کلبه عموپورنگ» نیز بُعد دیگری از توانایی‌های او در ارتباط با مخاطب خردسال و خانواده را تقویت کرده است.
با توجه به علاقه‌مندی‌هایش در تئاتر و گرایش به طنز و گروتسک، احتمال ادامه مسیر در پروژه‌های طنز تلویزیونی و نمایش خانگی، و هم‌زمان بازگشت‌های مقطعی به صحنه تئاتر، بخشی از ریل‌گذاری حرفه‌ای او را تشکیل می‌دهد.
سوسن پرور متولد چه سالی و کجاست؟
او متولد ۱۳۵۴ و اهل اراک است. درباره روز و ماه تولد، منابع دو تاریخ ۳۰ دی و ۲۳ اسفند ۱۳۵۴ را ذکر کرده‌اند.
آیا سوسن پرور ازدواج کرده است؟
روایتها متفاوت است: برخی منابع او را مجرد معرفی میکنند و نقلقولهایی از «ترس از ازدواج» از او منتشر شده است. در مقابل، برخی رسانهها از «رونمایی از همسر/یار زندگی» و اشاره به «۱۵ سال» زندگی مشترک سخن گفتهاند. بنابراین اطلاعات موجود یکدست نیست.
ماجرای تراشیدن موهای سوسن پرور چه بود؟
انتشار تصاویر با موهای تراشیده، شایعه بیماری را دامن زد؛ اما طبق توضیحات رسانهها، این اقدام برای حمایت از یکی از دوستان مبتلا به سرطان بوده و ارتباطی با بیماری شخصی او نداشته است.
مهم‌ترین آثار و نقش‌های شناخته‌شده سوسن پرور کدام‌اند؟
«بزنگاه»، «روزگار قریب»، «دزد و پلیس»، «خوب بد زشت»، «شهرک جیم»، «بچه محل»، «کلبه عموپورنگ»، «خداداد»، «نیسان آبی ۲» و حضور در برنامه‌هایی مانند «خنده بازار» و «جوکر ۲» از شاخص‌ترین‌ها هستند.
نتیجه‌گیری و چشم‌انداز آینده
بیوگرافی سوسن پرور، از تئاتر دانشگاهی دهه هفتاد تا شهرت تلویزیونی در دهه هشتاد و ادامه راه در دهه نود و ۱۴۰۰، تصویری از یک هنرمند پرکار، طبیعی و بی‌حاشیه را ترسیم می‌کند. او در کنار احترام به سلیقه شخصی و فاصله گرفتن از زیبایی‌شناسی‌های قالبی، مسیر خود را در کمدی و آثار خانوادگی با تمرکز بر شادکردن مخاطب ادامه داده است. از سوی دیگر، تجربه‌های نویسندگی و کارگردانی در تئاتر، افق‌های متنوعی را پیش روی او گذاشته که می‌تواند در آینده نیز به آن‌ها بازگردد.
